Willow Smith beweegt vrijelijk tussen haarstijlen, zowel in haar kunst als in het echte leven. (De zangeres schoor beroemd haar locs op het podium tijdens een show.) In haar performance-visuals voor 2021’s “transparante ziel“Ze draagt een set Fulani-vlechten op minstens vier verschillende manieren: versierd met hoepels, hoog opgestapeld in een knot en gedraaid in Bantoe-knopen. In de ene scène verschijnt Smith in rokerige zwarte kattenoogschaduw. In de volgende, de make-up is intenser en krijgt voor de goede orde een paar extra vleugels. Kijk nog wat langer en je zult haar zien in wassingen van lavendelschaduw die overgaat in haar slapen, omlijst door schilderachtige witte strepen.
Op de cover van het 2000AND4EVA-album van 2020, Bree weggelopen likt haar vingers versierd met extreem lange, lichtblauwe vierkante nagels. Haar klauwen vormen een passend contrast met de schokkerige, ruige paardenstaarten verankerd door een stompe pony die ze draagt als een oude ceremoniële hoofdtooi. Haar haar, hoewel steil, bootst het volume van een Afro na. Ze ziet eruit als een kruising tussen een ‘round the way girl’ en een glorieuze buitenaardse.
Deze looks duiden op een verschuiving in de muziekindustrie en een groter agentschap dat zwarte artiesten over hun afbeeldingen kunnen hebben. Het is iets waarvan Richard zegt dat ze er in het begin van haar carrière niet van kon genieten. “Ik herinner me dat ik de industrie in ging en te horen kreeg dat ik geen rode lippenstift mocht dragen, geen gekleurde lippen, omdat [it makes Black girls] zien eruit als clowns,” herinnert ze zich. “Het was zo veel. We moesten dit steil haar hebben of de winderige look. We moesten er op een bepaalde manier uitzien, anders wordt het niet als popcultuur beschouwd.”
U kunt sociale media crediteren voor deze verschuiving. In onze zakken hebben we toegang tot wat in wezen een buffet is van micro- en macro-beïnvloeders van schoonheid. Dit zijn (of waren in sommige gevallen) gewone mensen die schoonheid hebben die veel mensen leuk vinden. Zelfs als hun volgers hen niet naar een mega-sterrendom brengen, ze zijn nog steeds smaakmakers in hun eigen recht.
“Alles druppelt zoveel sneller naar beneden dan vroeger”, zegt Sir John. “Als ik op Pinterest of deze andere sociale platforms ga, kan ik gemakkelijk naar een baan zoeken of inspiratie opdoen en referenties trekken. Het kan een meisje in Harlem of Flatbush zijn die een prachtige, hemelse neonliner draagt. we kijken naar de relikwieën of rode loper voor inspiratie. We kijken naar echte mensen. Dus het is in zekere zin achteruit, met [celeb fashion and beauty] in plaats daarvan de echtheid te volgen die we in het dagelijks leven zien.” En wanneer die echtheid opnieuw wordt verbeeld voor het podium of de lens van een fotograaf of regisseur, wordt het tot extreme hoogten gebracht – zo hoog als de cornrowed paardenstaart van Afrobeats-kunstenaar Chika in een live prestaties van “Liedjes over jou” bij de NBA Conference Finals.
Sociale media hebben schoonheid genoeg gedemocratiseerd om Afrofuturistische esthetiek te laten gedijen. Mensen willen een weerspiegeling van zichzelf zien, en platforms als Instagram en TikTok geven zwarte vrouwen en vrouwen die kans. De mainstream moet de vraag bijhouden. En als een groep die grotendeels buiten de discussie is gelaten, zijn zwarte vrouwen de ideale vaten waarmee deze vooruitstrevende schoonheidsmomenten authentiek kunnen worden gemaakt. Terwijl we getuige zijn van de opkomst van een groeiende nieuwe klasse van zwarte vrouwelijke muzikanten, hebben we de kans om in realtime een andere evolutie van de zwarte cultuur te ervaren.
“In het woord is Afrofuturisme het woord toekomst. Alles wat mogelijk is, is het spectrum, en we zijn toevallig gekleurde mensen die het doen”, zegt Richard. “Afrofuturisme is die keuze waarbij mijn genre overal kan zitten, mijn make-up overal kan zitten. Ik hoef niet in een hokje te worden geplaatst.”
Meer Melanin Edit-verhalen om op te nemen:
Bekijk nu de schoonheidsroutine van 10 minuten van IZA:
creditSource link
